LEIF (Levens Einde Informatie Forum)
LEIFplan
Het LEIFplan bevat alle informatie die je nodig hebt om voor jezelf en je naasten de juiste beslissingen te kunnen nemen rond het levenseinde. Misschien word je op dit ogenblik met een belangrijk gezondheidsprobleem geconfronteerd en wil je weten wat je rechten zijn, of misschien wil je nu al nadenken over later en bepaalde zaken regelen.
Wat doet LEIF?
LevensEindeInformatieForum is een organisatie die 500 artsen (huisartsen en ziekenhuisartsen) over heel Vlaanderen verenigt in verband met het geven van informatie en raadgeving rond het levenseinde en de beslissingen die patiënten dan zelf kunnen vragen of nemen.
Wat is een LEIFPlan?
Het LEIFplan is een brochure met alle info die je nodig hebt om geschikte beslissingen te kunnen nemen over het levenseinde. Dit plan is al enkele jaren kosteloos verkrijgbaar bij de apotheek en heeft in die tijd voor heel wat patiënten hun voorbereidingen makkelijker gemaakt.
Wat kan je doen om je levenseinde voor te bereiden?
Wist je dat er al 400.000 exemplaren van het LEIFplan zijn verspreid via de lokale huisapothekers? Het LEIFplan is een brochure met alle info die je nodig hebt om geschikte beslissingen te kunnen nemen over het levenseinde. Dit plan is al enkele jaren kosteloos verkrijgbaar bij de apotheek en heeft in die tijd voor heel wat patiënten hun voorbereidingen makkelijker gemaakt. De lokale huisapotheker kan hiermee ook een gesprek aangaan zodat patiënten de eerste stappen kan zetten.
Vele mensen praten niet graag over het levenseinde of stellen gesprekken erover uit, met als gevolg dat zorgverleners en nabestaanden niet altijd de beslissingen kunnen nemen die de patiënt zou goedkeuren. Daar kan LEIF (LevensEinde InformatieForum) mee helpen. Het is een open initiatief van mensen en verenigingen die streven naar een waardig levenseinde voor iedereen, met respect voor de wil van de patiënt.
Het LEIFplan informeert je over het levenseinde en kan je op veel gerelateerde zaken en twijfels voorbereiden, zelfs als je nog veel mooie jaren in het verschiet hebt.
Het LEIFplan is te bestellen met de CNK-code (CNK 3557162) en digitaal te downloaden via www.LEIF.be.
Het LEIFplan is een speciale brochure met de bedoeling om alle info te geven over het levenseinde. Wij zijn hiermee gestart omdat we vinden dat iedereen zou moeten weten wat kan in verband met de drie wetten over het levenseinde. Je vindt er uitleg en materiaal in die je helpen na te denken over je huidige en toekomstige zorg. Je huidige zorg omvat zowat alle medische beslissingen die je neemt wanneer je dat nog zelf kan. Je hebt ook altijd het recht om bepaalde zorg te weigeren. Met toekomstige zorg bedoel ik alle medische handelingen die men voor je uitvoert vanaf het moment dat je hier niet meer aanspreekbaar over bent. Dat kan door bijvoorbeeld dementie, hersenbloedingen of coma’s. Kortom, je kan met het LEIFplan je wilsverklaring opstellen om je toekomstige zorg voor te bereiden.
Om je wegwijs te maken, bundelt het plan alle beschikbare wettelijke wilsverklaringen. We weten uit ervaring dat er heel wat wilsverklaringen in omloop zijn en helaas zitten daar ook een paar onwettelijke bij. Daarmee bedoel ik documenten die je niet kunt laten registreren bij je gemeente terwijl dat wel een optie is. Dat is heel frustrerend, natuurlijk. Daarom toont het LEIFplan alle documenten waarvan we weten dat ze wettelijk zijn. Alle info is gecontroleerd door de juristen van de federale overheidsdienst Volksgezondheid en Minister Frank Vandenbroucke schreef ook een voorwoord voor de brochure.
Waarom kozen jullie ervoor om het LEIFplan te verspreiden via de apotheker?
Toen we het LEIFplan opstelden, vonden we het belangrijk dat dit gratis en wijd beschikbaar is omdat we vinden dat de burgers daar recht op hebben. We zijn erg dankbaar voor onze sponsors zoals de Nationale Loterij, de Koning Boudewijnstichting en Kom op tegen Kanker die dit mogelijk maken. Natuurlijk moet dit ook verspreid worden via het geschikte kanaal. De apotheker leek me hierin de logische keuze. De lokale huisapotheker is voor heel wat mensen een belangrijke vertrouwde persoon. Dat gepaard met het feit dat ze heel makkelijk voor handen zijn, maakt hen een ideaal distributiekanaal voor dit soort info.
VAN ging direct akkoord met ons voorstel en met de hulp van het netwerk heeft het LEIFplan een CNK-code gekregen. Zo kan de apotheker het plan ondubbelzinnig bestellen bij de groothandel. Zo wordt dit al een paar jaar gedaan, waardoor de apothekers al 400.000 exemplaren hebben uitgedeeld aan patiënten. Vandaag houden we er ons nog altijd aan om het LEIFplan gratis aan te bieden om het zo bereikbaar en laagdrempelig mogelijk te houden.
Wat zijn zoal de hulpmiddelen van het LEIFplan die volgens jou het interessantst kunnen zijn?
In het LEIFplan staan onder meer alle gegevens van wat we LEIFpunten noemen. LEIF heeft meer en meer lokale initiatieven over heel Vlaanderen en Brussel die je kan beschouwen als inloophuizen. Ze fungeren als plaatsen waar je terecht kan voor raadplegingen. Dat is interessante info voor een apotheker om door te geven aan patiënten die het nodig hebben. Wanneer men de apotheker over het LEIFplan aanspreekt en vraagt waar men meer info kan krijgen, kan de apotheker verwijzen naar een LEIFpunt. Huisartsen kunnen dat natuurlijk ook, maar zij zijn vaak druk bezig met andere zaken. Het verwijzen naar een LEIFpunt neemt die druk van hen al weg. Je kan deze info vinden aan de binnenkant van de cover van het LEIFplan.
Het plan heeft ook een formulier waarmee je de LEIFkaart gratis kan aanvragen. Deze gepersonaliseerde kaart is even groot en dik als een gewone bankkaart en toont info over welk soort wilsverklaring(en) je hebt. De kaart wordt best dichtbij je identiteitskaart bewaard. Als je wordt gevonden in een staat waarin je niet aanspreekbaar bent, zijn zo de hulpdiensten direct op de hoogte van je eventuele wilsbeschikkingen en vertrouwenspersonen.
Welke adviezen zou u geven om je goed voor te bereiden op het levenseinde?
Mensen willen vaak aan wilsverklaringen beginnen om drie redenen. Ten eerste hebben ze misschien iets vreselijks meegemaakt wat hun perspectief veranderde. Niemand wil op een dergelijke manier aan zijn einde komen en men wil hier dan vaak op anticiperen. Een tweede mogelijke reden is een ernstige levensbedreigende diagnose. Dat doen vaak vragen stellen over wat er moet gebeuren moest de patiënt de ziekte niet overwinnen. Tenslotte kan hoge leeftijd je ook doen nadenken. Om al deze redeneren is het is heel waardevol om je wilsverklaring in orde te brengen, al is het maar voor je gemoedsrust.
Ik zou aanraden om zeker met je huisarts te bespreken wat hij of zij bereid is om in de toekomst al dan niet te doen voor je. Dat hangt niet af van hoe goed je huisarts is, veel mensen krijgen overigens zeer goede zorg van hen. Sommige huisartsen gaan dit gesprek echter niet aan of zeggen dat ze het nodige zullen doen als het zover is. Maar wat betekent dit voor de patiënt? Daarom moet je concreet vragen wat de huisarts kan doen. Een paar patiënten willen bijvoorbeeld weten of hun arts bereid is om euthanasie uit te voeren. Het is het volste recht van een arts om dit niet te doen. En de patiënt moet dit weten zodat hij nog de mogelijkheid heeft om een andere optie te zoeken voor dat aspect. Zo’n zware procedure kan je namelijk best niet in volle crisismode zoeken.
Ik weet uit ervaring dat apothekers daar een heel belangrijke bemiddelende rol in kunnen spelen, alsook advies kunnen verstrekken. Alleen al door de medicatie die ze verstrekken kunnen ze opmaken of de patiënt kampt met een ernstig probleem.
Je kan pas goed beslissen als je goed geïnformeerd bent.
1: Je wilt nu hulp
Dit zijn je patiëntenrechten
Het is evident dat je mee je actuele zorg kan bepalen in overleg met je arts en de andere zorgverleners. Dat is een elementair mensen- en patiëntenrecht.
Bovendien kan je bepaalde behandelingen en onderzoeken weigeren of stopzetten, zelfs indien deze levensreddend zijn en zelfs al heb je hier eerder wél in toegestemd. Artsen moeten dit respecteren. Dit kan gewoon mondeling meegedeeld worden, maar je arts kan vragen dat je die weigering ook schriftelijk bevestigt.
Indien je je onzeker of niet voldoende mondig voelt kan je je laten bijstaan door een vertrouwenspersoon. Deze kan je o.a. vergezellen tijdens de consultatie bij de arts of kan je medisch dossier inkijken. De vertrouwenspersoon kan schriftelijk aangeduid worden.
Dit zijn je rechten op palliatieve zorg
Palliatieve zorg wil noch het leven verlengen noch verkorten, maar wil voor goede levenskwaliteit zorgen.
Indien je thuis verblijft kan je de hulp inroepen van het Netwerk Palliatieve Zorg van je streek. Hier vind je ondersteuning op maat. Je kan advies krijgen om pijn en ongemak onder controle te houden maar je kan hier evengoed terecht met al je vragen en bezorgdheden. Bovendien kan je als mantelzorger beroep doen op een vrijwilliger zodat je even ontlast wordt zonder dat de zieke alleen moet blijven.
Is er af en toe nood aan ondersteuning tijdens de dag, dan zijn er een aantal palliatieve dagcentra waar je terecht kan.
Elk woonzorgcentrum en elk ziekenhuis heeft een beleid inzake palliatieve zorg en ook een palliatief team. Je kan altijd de ondersteuning van dit team inroepen.
Sommige ziekenhuizen hebben daarnaast ook een palliatieve eenheid. Daar kan je terecht wanneer het thuis niet meer lukt en een acute ziekenhuisafdeling niet nodig is. Je krijgt er een goede ondersteuning in een meer huiselijke context, vaak ook met ruimere bezoekuren.
De coördinaten van de Netwerken Palliatieve Zorg en de dagcentra vind je hier.
Dit zijn je rechten bij een euthanasieverzoek
Bij euthanasie beëindigt de arts het leven van de patiënt nadat de patiënt daar zélf uitdrukkelijk om gevraagd heeft. Om recht te hebben op euthanasie moet je aan bepaalde voorwaarden voldoen:
je dient wilsbekwaam te zijn;
je verzoek is vrijwillig, herhaald en duurzaam;
je dient te lijden aan een ernstige, ongeneeslijke aandoening (veroorzaakt door ziekte of ongeval). Men dient zich niet in een terminale fase van zijn aandoening te bevinden;
de aandoening heeft ondraaglijk lijden (fysiek of psychisch) als gevolg.
Welke procedure moet je doorlopen wanneer je een euthanasieverzoek hebt?
Allereerst bespreek je je vraag met je behandelende arts. Je bevestigt je euthanasiewens ook via een schriftelijk verzoek. Verwar dit schriftelijk verzoek niet met een voorafgaande wilsverklaring euthanasie!
Je arts zal, afhankelijk of je aandoening al dan niet terminaal is, 1 of 2 bijkomende artsen contacteren die met jou het gesprek aangaan en je medisch dossier inkijken en hierdoor de voorwaarden van de wet kunnen nagaan en hun conclusie in een verslag (een ‘onafhankelijk’ advies) neerschrijven.
Het tijdstip en de omstandigheden van de euthanasie worden afgesproken. Bij niet-terminale aandoeningen is er wachttijd van minimaal één maand tussen de datum van het schriftelijk verzoek en de uitvoering van de euthanasie. Indien je terminaal ziek bent is er geen wachttijd.
Meer uitgebreide informatie over de procedure en de wetgeving vind je hier.
Wat als je arts geen euthanasie wil toepassen?
De arts heeft het recht om een euthanasie niet uit te voeren. Mogelijk vindt hij de vraag nog niet terecht in het kader van de toepassing van de wet ofwel heeft hij een moreel bezwaar. Dat moet hij wel binnen de zeven dagen aan jou meedelen. Je kan dan van (huis)arts veranderen of een andere (huis)arts inschakelen. De arts moet dan binnen de vier dagen jouw dossier aan deze (huis)arts overdragen.
2. Je wilt hulp voor later
Je kunt nu al heel wat regelen voor later met betrekking tot je levenseinde. Dit heet voorafgaande zorgplanning. Je vindt hierover alles terug in het LEIFplan in het deel “de correcte voorafgaande wilsverklaringen”. Als je schriftelijk te kennen geeft wat je wensen zijn kunnen artsen en zorgverleners later hiermee rekening houden wanneer je je niet langer zelf kan uitdrukken.
Dit zijn je patiëntenrechten
Je kunt nu al te kennen geven dat je later, wanneer je leven in een palliatief zorgstadium komt, wilt dat bepaalde onderzoeken of behandelingen worden stopgezet of niet meer opgestart. Daartoe kan je een negatieve wilsverklaring opstellen en één of meerdere vertegenwoordigers aanduiden om je rechten te laten gelden.
Zolang jezelf nog kan aangeven wat je wilt wanneer je palliatief wordt of wanneer er jou iets ernstigs overkomt, is dit document niet belangrijk. Maar wanneer je niet meer wilsbekwaam bent (door onherroepelijke verwardheid, dementie, hersenbloedingen, coma, …), zal jouw vertegenwoordiger de behandelende arts inlichten over het bestaan van je negatieve wilsverklaring. De arts moét deze dan respecteren.
Dit zijn je rechten op palliatieve zorg
Zodra je palliatief wordt, of je nu wilsbekwaam bent of niet, kunnen jij of je familie altijd palliatieve zorg inroepen. Dit moet dus niet voorafgaand in een document vastgelegd worden.
Dit zijn je rechten bij een euthanasieverzoek
De wet stelt duidelijk dat je enkel maar euthanasie kan krijgen wanneer je er zelf nog om kan vragen. Je dient met andere woorden wilsbekwaam te zijn. Iemand die bijvoorbeeld lijdt aan een hersenaandoening (zoals dementie) of een hersentumor, kan wilsonbekwaam worden en dan is euthanasie niet meer mogelijk.
De wet voorziet één uitzondering. Je kan een voorafgaande wilsverklaring opstellen voor het geval je de vraag naar euthanasie niet meer kan stellen omdat je in een onomkeerbaar coma bent. Wanneer je hierop wenst te anticiperen, dan maak je zo’n voorafgaande wilsverklaring inzake euthanasie op.
Vind je net als vele anderen dat euthanasie mogelijk moet zijn wanneer je wilsonbekwaam bent geworden door bv. dementie, teken dan deze petitie.
Ook al kan je nu – uitgezonderd voor een comateuze toestand – nog niets vastleggen over je eventuele euthanasiewens later, je kan wel al het gesprek aangaan met je (huis)arts om te weten of deze euthanasie wil toepassen. Een arts is daar namelijk niet toe verplicht. Indien hij een moreel bezwaar heeft, kan je van huisarts veranderen.
Alle wilsverklaringen op een rijtje
Naast het voorafgaand weigeren van behandelingen via een negatieve wilsverklaring of het opstellen van een wilsverklaring euthanasie bestaat in België ook de mogelijkheid om je organen te doneren, je lichaam te schenken aan de wetenschap en je uitvaart vooraf te regelen. Je kan elk van deze beslissingen officieel maken.
1. Voorafgaande negatieve wilsverklaring
2. Voorafgaande wilsverklaring euthanasie
3. Verklaring voor orgaan-, weefsel- en celdonatie
4. Verklaring inzake de wijze van teraardebestelling
5. Lichaamsschenking aan de wetenschap
Bron: https://leif.be/voorafgaande-zorgplanning/leifplan/